سلام عليکم

قبول باشه. قشنگ مي نويسيد. تعابير جالبي داريد. خدا قوت!

دست خودم نيس. ذهنم اينجوريه. يه کم بيشتر مقتل بخونين. با دقت بيشتر. رباب، علي اصغر، حسين... گريه بر حسين گريه ي عقله. آيا مي تونيد عقل ما رو به گريه واداريد؟ مويه هم زيباست. براي او که اول خدا براو مويه کرد. اما قرآن به مواخذه خدا نمي پردازه و از ديدگاه جبر به قضيه نگاه نمي کنه که چون خدا خواست شد اذا اراد شيء ان يقول کن فيکون پس بايدي در کارست.قرآن به حکمتها بيشتر توجه مي کند. قرآن دلايل رو عنوان مي کنه. شخصيتها رو بررسي مي کنه.ما پيرو جبر نيستيم. پيرو اختيار هم. اما انگار نويسنده گرامي فراموششان شده رباب، همسر حضرت سيدالشهدا کيست؟ در پرتو خورشيدي چون زينب کبري به چشم نيامدن ستاره ها غريب نيست؟ قريب است.نوشتن و شور گفتن سبب شده احساس و عواطف برنويسنده فائق آمده و آنچه را بنويسد که در طي سالها ديگران گفته اند و ديگراني نقض کرده اند. با اين حال حرکتي است زيبا ودر خور تقدير!

ياعلي!