سلام اخوي
خدا قوت
به ما که چسبيد.

طوفاني در راه است
و مردي مي آيد.
سنبله ها به استغاثه مي افتند
باران خون مي بارد
آسمان شکاف مي خورد
ماه آتش مي گيرد
ابرها کوه مي شوند
کوه ها فرو مي ريزند
و هزار پرنده بر زمين چتر مي گشايند
پدر، از قاب عکس قديمي
بيرون مي پرد
تا در کنار حوض کوچکمان
وضو بگيرد!
طوفاني در راه است
که به هيچکس رحم نمي کند
حتي به مردان خيلي انقلابي
که هميشه در صف اول اند!
هر شب يکصدهزار ستاره بر وطنم اشک مي ريزند
آيا خاموش بمانم؟
آي! مردان چرت!
مردان خط و خط بازي!
مردان خرناسه!
هنوز نيزه هاي شکسته برجاست
آن سوتر
هنوز سرهاي تابناک
بر نيزه هاست.

* از نخلستان تا خيابان/علي رضا قزوه