مرمی

مشارطه ای برای دفاع از حریم اهل بیت علیهم السلام

دوستان مطالعه ی دقیق و کامل نموده و در صورت صلاحدید در پست اصلی امضا یا حک و اصلاح بفرمایند.

https://plus.google.com/u/0/103610290835356000308/posts

بسم الله الرحمن الرحیم.
دشمن دین و ایادی شیطان با استفاده از زیربنای رسانه‌ای، که خود آن را پایه ریخته‌اند نقطه اوج اعتقادات شیعیان را هدف گرفته و با اهانت و هتک حرمت‌های پیاپی در آوردگاهی جدید وارد شده‌اند. اینان چه در ما ایجاد تزلزل کنند ویا اینکه ما را به بازی گرفته و از مسیر اصلی‌مان باز دارند، خود را پیروز گمان کرده‌اند. از همین رو ضروری است تا با هوشیاری و بصیرت بیش از پیش و با درک ظرائف و حساسیت‌های این مبارزه، چه در فضای حقیقی و چه در فضای مجازی حضوری صحیح‌تر وتأثیرگذارتر داشته باشیم.
آنچه در ذیل می‌آید، مشارطه‌ای است حاصل نظرات جمعی از دوستان حقیقی و مجازی، که به آن متعهد می‌شویم تا با تغییر موضع از جایگاه انفعال، نقش فعال و تهاجمی خویش رابازیابیم. ان شاءالله.

1- در کسب معارف اهل بیت بکوشیم و داشته‌های خود را از سیره و گفتار آن بزرگواران بیشتر کنیم تا درصورت لزوم، با دست پر وارد مبارزه شویم و نه فقط با توپ پر. مطالعه آهسته و پیوسته و استخراج نکات کاربردی از زندگی ائمه معصومین، باید وجهه ی همت ما به صورت دائمی باشد.

2- حقیقت این است که نه تنها امام هادی (ع) بلکه سایر معصومین نیز زیاد برای ما شناخته شده نیستند و جز احادیث و داستان های پراکنده ای از زندگی و سیره شان نمی دانیم. کتاب های خوب در این زمینه را مطالعه کنیم و به دیگران توصیه کنیم: «انسان 250 ساله»(آیت الله خامنه ای)، مجموعه کتاب های داستانکی «چهارده خورشید و یک آفتاب» (نشرقلمستان اصفهان) مجموعه آثار سیدجعفر شهیدی و هاشم رسولی محلاتی (دفتر نشر فرهنگ اسلامی)، «امام در عینیت جامعه» (علامه حکیمی)، «منتهی الآمال» (شیخ عباس قمی)،*«سیری در سیره ائمه اطهار»* (شهید مطهری)، «شیعه در اسلام» (علامه طباطبایی)، «حیات سیاسی ائمه» (رسول جعفریان)، «سیره پیشوایان» (مهدی پیشوایی)، ...

3- بدانیم که دشمن اصل دین و نهاد امامت را هدف قرار داده. در شرایطی که جهان اسلام در حال بیداری است و الگوی ولایت در جامعه اسلامی ما به شکل مقتدرانه ای در حال درخشش بین عموم مسلمین به عنوان محبان اهل بیت پیامبر است، دشمن از خلا بی توجهی ما به امام دهم به عنوان بهانه ای برای تخریب و از بین بردن تقدس اصل امامت و ولایت بهره برده اند. در این شرایط نباید از اهداف جهانی مان در ترویج اسلام ناب محمدی ص (بدون درگیری های مذهبی که خواسته قلبی وهابیت است) غافل شویم.

4- قبل از آنکه به مقدسات ما حمله شود به تولید آثار محتوایی در قالب های متنوع و جذاب ادبی، هنری و خبری بپردازیم و با دور شدن از فضای *تفنّن و تزئین*، برتری خویش را نسبت به دشمن حفظ نماییم.
مردم عطش فراوانی برای جملات، پیامک ها، تصاویر، داستان های زیبا،اشعار ، نوحه ها و دم ها، کلیپ های کوتاه و روان و جذاب و ... دارند. اگر ما این عطش را با آثار هنری و نافذ پر نکنیم و به کارهای شعاری و کلیشه های همیشگی دلخوش باشیم، دشمن این عطش را پاسخ خواهد گفت.

5- به دور از هرتعصّبی به باز نشر آثار خوب و اهل بیتی بپردازیم و یادمان باشد که بازنشر این آثاربه هر طریقی در درجه اول خدمت به فرهنگ اهل بیت است، نه تبلیغ برای صاحب اثر.

6- در صورت ایجادهر نوع هتکی یادمان باشد که عصبانیت و موضع گیری شدید، پایین ترین وظیفه ی ماست(که البته آن هم باید در چارچوب شرع و عقل انجام شود) و نه آخرین وظیفه. نباید بعداز فروکش کردن احساسات، قدم های بعدی که همان کار ایجابی باشد را فراموش کنیم.«یریدون ان یطفئوا نور الله بافواههم و الله متم نوره» باید هر تهدیدی را به فرصت تبدیل کرد و از اغراق درباره آثار مخرب یک کار پرهیز داشت. به قول شهید مطهری اسلام همیشه در اثر این ضربه ها محکم تر شده است. به شرطی که خلأ نمایان شده را درست وبا تدبیر پر کنیم. بر اساس فرموده حضرت امام علی النقی (ع)، در نظر گرفتن حسرت های ناشی از کوتاهیه ا و کم کاری ها می تواند به درستی، مایه دوراندیشی به موقع برای آینده باشند.(اذکر حسرات التفریط بأخذ (تلذ بـ)تقدیم الحزم.)

7- با هر انگیزه و توجیهی، از نشر آثار موهن بوسیله ی پست، اشتراک گذاری، لینک دادن و حتی نقل قول هایی که متضمن مفسده است، بپرهیزیم. و بدانیم این به ظاهر افشاگری ما آب به آسیاب دشمن ریختن بوده و موجب قصاوت ما و مخاطب می شود. حتی با دنبال کردن و جستجوی زیاد آن موجب داغ شدن آن نشویم.

8- در اعلام مواضع مراقب پیشی گرفتن از ولی امرمان بوده و از بیان مطالبی که زیر سئوال بردن موضع حکیمانه ی ایشان را در پی دارد، بپرهیزیم. حکم اعدام چیزی است که ولّی امر و مراجع تقلید و یا دادگاه صالح باید آن را صادر نماید. وظیفه ی ما تبعیت از انجام حکم است نه صدور حکم پیش از حضرت آقا.

9- جهت تبلیغ در میان مخاطبان مختلف از قبیل فعالان مجازی، دانشگاهی و مردم کوچه و بازار و خانواده، تفکیک روشی قائل شویم. چه بسا افرادی که از اصل توهین مطلع نیستند اما تبلیغ ما در میان آنها موجب اشاعه فحشا گردد.

10- امروز اسلام وبه ویژه تشیع انقلابی به سرعت در حال گسترش است و وظیفه اصلی ما نشر این تفکر است. طبعاً این اهانت‌ها نیز با هدف ایجاد مشغولیت و جلوگیری از تهاجم ماست. به تعبیر یکی از دوستان باید در حال حرکت این توپها رابرگردانیم و پاسخ به وهن و شبهه اگر چه مهم و واجب است اما باید با بالا بردن حجم کار به هدف اصلی‌مان نیز نائل شویم.

11- از درگیری با خودی ها بپرهیزیم. حتی دوستان تندروی خود را با هشدار و موعظه ی دوستانه و ارشاد و تبیین به راه بیاوریم و نه با مخالفت علنی. چه رسد به زیر سوال بردن مراجع و ترسیدن از اجرای حکم و قانون، حتی اگر از نظر شخصی ما قابل نقد باشد. همچنین با حوصله و سعه ی صدر در مسیر مبارزه با هتاکین، نقد یکدیگر را پذیرا باشیم و بدانیم که خنجر را باید برای دشمن تیز کنیم. مبادا با کوچکترین اشتباهی توسط یک خودی او را طرد کرده یا هم جهت با دشمن بدانیم. اشتباه دوستان را تقبیح کنیم، نه خودشان را.

12- ارتباط مستمر با علما و طلاب فاضل که در فضای حقیقی مشغول به فعالیت و تبلیغ هستند، می‌تواند ما را در دریافت صحیح معارف و روزآمدی در این زمینه یاری نماید واز انحراف و اعوجاج در گفتار و روش جلوگیری نماید.

13- برای درک بیشتر مقام امامت و ادای دین به امام دهم (ع)، خواندن زیارت «جامعه کبیره» را که از این امام درباره جایگاه ولایت و امامت صادر شده است، مکرراً بخوانیم؛ از فیوض معنوی آن بهره ببریم و از تدبر در مفاهیم عمیق آن و ضرس و جو ومطالعه بیشتر درباره مضامینش نیز غافل نمانیم.

14- و نهایت آنکه این آیه از قرآن را همواره مدنظر داشته باشیم: «و لا تسبّوا الذین یدعون من دون الله فیسبّوا الله عدواً بغیر علم» انعام/ 108

کلمات کلیدی :